Limra

Ég hef gantast við Gísla Rúnar,
sem finnst gaman að hvísla snúnar,
limrur og gátur,
sem lúmskt vekja hlátur.
Hann er langt frá að sýsla við fúnar.

Limra

Pólverjinn Paganíni,
er púki með svaka trýni.
Hann er kubbslegur, lítill
og kantaður trítill,
sem kann ekki að taka gríni.

 

Limra

Vinur minn, Vilhjálmur Jósafat
veitingamaður, hjá Rósa sat:
"Paprikupasta,
já punktur og basta,
ég dýrka - og allskonar dósamat."

Kalli Tomm

Hef hugsað mér...

Fann hass á heilbrigðisstofnun

Þessi frétt á lögregluvefnum vakti athygli mína. Það er gott að hafa fíkniefnaleitarhundana, þeir ættu bara að vera fleiri. En til útskýringar á limrunni, þá má geta þess að sumir smygla eiturlyfjum með því að gleypa þau í gúmmíumbúðum, sem skila sér svo hefðbundna leið út um óæðri endann:

Þett' er ljómandi hundur, sem Lassi,
sem leitar að dópi úr rassi.
Og á heilbrigðisstað,
var eitthvað heilmikið að,
þar fannst lúka af lækningahassi.

Hér er fréttin á vefsíðu lögreglunnar.

Kostar 50 kall að pissa...

Mér finnst alveg með ólíkindum að einhver veitingamaður úti sveit skuli rukka viðskiptavini sína um pening fyrir að fá að pissa. Ég hélt sannast sagna að veitingamönnum væri skylt að bjóða kúnnum sínum upp á salernisaðstöðu og hef aldrei þurft að borga fyrir slíka aðstöðu. Næst ætla ég örugglega að keyra framhjá Hreðavatnsskála og eyða frekar peningum í mat, kaffi, bensín og hvaðeina annað á öllum öðrum stöðum en þar. Já, ég set Hreðavatnsskála bara í bann... 

Í Hreðavatnsskál' erum hissa,
og höldum að þetta sé skyssa.
Þar féhirðir snjall,
rukkar fimmtíukall,
alla þegna sem þurfa að pissa.

Rukkaður fyrir afnot af salerni

Limra

Það var eitt sinn háttsettur hr.
sem hamslaust var nebbann að þr.
Hann úðaði í nefið,
mjög alvörugefið,
en hélt síðan áfram að hnr.

Ekki að spyrja að heimsku afbrotamanna

Hún var ansi skondin útvarpsfrétt Gísla Einarssonar um daginn, af ökuníðingnum sem gaf lögreglunni í Borgarnesi upp rangt nafn við yfirheyrslu. Hann kom hins vegar upp um sig með óvenjulegum hætti.

 

Maðurinn, sem var víst í annarlegu ástandi, hafði ekki skilríki meðferðis og gaf upp rangt nafn. Hann var hins vegar skreyttur með húðflúri m.a. á höndum og hálsi sem vakti aðdáun lögreglumanna.

Maðurinn uppveðraðist allur og bretti upp ermarnar til að sýna listilega gerð húðflúr á handleggjum. Síðan fletti hann upp peysu sinni framanverðri og sagði: "Síðan er ég með nafnið mitt tattúverað á magann." Reyndist það hins vegar ekki sama nafn og hann hafði gefið upp við fyrstu yfirheyrslu. Þar með var draumurinn búinn og sá grunaði bókaður undir réttu nafni og bíður dóms. 

Var ekki talað um eina bollu á mann?

 

 

Eg mér læti aldrei kann,
en ekki verð ég tregur.
Bollu, aðeins eina á mann,
er afbragðsmeðalvegur.

 Að minnsta kosti ef hún er frá Guðnabakaríi...

20 kílóa rjómabolla

Til hamingju Siddi frændi!

Minnisbók Sigurðar Pálssonar er afskaplega áhugaverð og vel skrifuð bók, þannig að þetta kemur svosem ekki mikið á óvart. En það er alltaf gaman þegar einhver sem maður þekkir, eða einhver í fjölskyldunni fær verðlaun eða viðurkenningu. Til hamingju Siddi frændi!

Sigurður og Þorsteinn fá bókmenntaverðlaun