Gordon Brown-limra

Ég vildi að værum við án,
hins vonda og skapilla Brown.
Oss líkir við terror,
ég tel það sko error
Hans framkoma' er smekklaus og smán.

Þrastarlimra

Nú þú ert að heyra af Þresti,
sem þykist hinn afkastamesti,
uppþvottakall,
en er varla snjall
og mætir á mánaðarfresti.

Gaujalimra

Það var eitt sinn gaur sem hét Gaui,
sem gekk um í frakka - í spaugi.
En frakkinn var víður
og ferlega síður
og ljós, svo hann líktist víst draugi

Hebbalimra

Hebbi er helvíti gramur
og helst til of athafnasamur.
But You Can't Walk Away,
just wait here and stay.
Hann er langt frá því leiðitamur.

Neitar að borga þak nágrannans

Hemmalimra

Frá Keflavík kemur'ann Hemmi
og kúldrast víst oft niðrá Hlemmi.
Þar fylgist hann með,
því flest getur skeð
og'ann skoðar hvort einhverjir skemmi.

Svívirðileg hækkun hjá Nóatúni!

Kunningi minn sagði mér í kvöld að hann hefði komið við í Nóatúni í Vesturbænum og keypt sér box úr salatborðinu þeirra, þetta sem hægt er að velja og blanda í sjálfur. Hann hafði oft keypt slíkt áður og á áberandi miða við salatborðið stóð alltaf: 419,- kr.

En í dag, þegar hann var að velja sér grænmeti o.fl. tók hann eftir því að verðmiðann vantaði. Hmmm... óverðmerkt? Af hverju? Hann hugsaði mér sér að hafa vakandi auga á afgreiðslukassanum. Jú, það stemmdi. Verðið á boxinu er komið upp í 659,- kr. Segi og skrifa, sexhundruð fimmtíu og níu krónur!

Hann sagði mér að hann hefði þakkað pent fyrir, en skildi boxið eftir á kassanum og gekk út án þess að kaupa neitt. Það eru takmörk fyrir því sem hægt er að bjóða kúnnanum, en að hækka salatboxið um 57% er svívirðilegt. Hann er nú einn af fjölmörgum „fyrrverandi“ viðskiptavinum Nóatúns. Búinn að fá nóg! Verslar nú annars staðar. Pössum okkur bæði á röngum hillumerkingum og óverðmerktum vörum!

Rifja upp áður birta limru:

Nú er ég langþreyttur neytandi,
því Nóatún sífellt er breytandi,
verði á kassa,
það virðist ei passa
við hilluverð - þetta er þreytandi.

Óskarslimra

Á Oddeyri hitti ég Óskar,
sem á átta dætur, mjög þrjóskar.
Hann elskar paellur
og allskonar gellur,
en mest svona mexíkóskar.

Gvendarlimra

Mér finnst hann svo frábær hann Gvendur,
með fallegar kraftmiklar hendur.
En lappirnar eru,
líkastar peru,
hann oftast er eins og sé kenndur.

Frábærir tónleikar Harðar Torfasonar! (Harðarlimra)

Ég fór á frábæra tónleika Harðar Torfasonar í gærkvöldi og skemmti mér konunglega. Hann er svo fjölhæfur og hæfileikaríkur, auk þess sem hann naut sín svo vel á sviðinu.

Oft hafði ég velt fyrir mér að fara á hausttónleika Harðar í gegnum tíðina, en lét fyrst verða af því í gær. Það er sko víst að ég fer aftur að ári, ef hann viðheldur hefðinni.

 

Hann er magnaður menningarvörður,
og mergjaður söngvar ' ann Hörður,
Hann leikur (og syngur),
við langflestan fingur.
Hann er svona geysivel gjörður.

Ætli hann verði ekki frægur?

Það er alltaf gaman af því þegar einhver sem maður þekkir til gerir góða hluti. Jói Kristins ólst upp í næsta botnlanga fyrir ofan okkur og var í bekk með Axeli, miðstráknum á heimilinu. Hann var alltaf frjór í Snælandsskóla og þurfti næg verkefni til að leysa. Einu sinni kom ég í foreldraviðtal hjá umsjónarkennara Daniels, þess elsta. Þá var Jói uppi á gluggakistu, úti í glugga og var að ulla á gesti og gangandi, með Elsu kennarann sinn öskrandi fyrir aftan.

Ég hlustaði á nokkur laga hans á mæspeis-síðunni hans og þau lofa góðu. Ljúf kassagítartónlist með skemmtilega minimalískum útsetningum, sem mér fellur mjög vel. Það þarf ekki alltaf að ráða alla hljóðfæraleikara landsins til að spila undir, eins og upp á síðkastið hjá Bjögga og Bubba. Nú þarf Jói bara að læra að syngja á íslensku, þá verður hann enn betri.

Ætli hann verði ekki frægur, hann Jóhann? Ef hann fetar í fótspor pabba síns, þá gæti hann orðið stórfrægur. Pabbi hans byrjaði einmitt á kassagítarspili á hippatímabilinu, hann Kristinn Sigmundsson.

 

Jóhann Kristinsson gefur út sína fyrstu plötu