Hvar er jafnréttið?

Eftir glæsilegan sigur stelpnanna, er e.t.v. vert að klóra hrúðrið ofan af gömlu sári og spyrja hvers vegna þær fái ekki nema 20% af greiðslu strákanna, sem reyndar eru víst með allt niðrum sig núna.

Þær sigruðu aumingja Serbana feitt,
með sexþúsund manns inn' á velli.
En af hverju fá þær bar' örlítið greitt?
Því þær eru ekki með neina... (góða kostunarsamninga?)

Fimm marka sigur Íslands á Serbum

Er fríhöfnin „OK“?

Þar sem ég hyggst bráðum halda af landi brott í sumarfrí, datt mér í hug að forvitnast hvort enn væru teknir af farþegum hlutir í vökvaformi (skv. alheimsskipun W. Bush og félaga) þegar um tengiflug er að ræða. Ég var að hugsa um að kaupa mér rakspríra í fríhöfninni hér heima, en vildi ógjarnan að honum yrði hent í ruslið á Kastrup-flugvelli, þegar ég færi í næstu flugvél.

Ég fór því á netið og sló inn: www.frihofnin.is og viti menn, ég fékk upp fríhafnarsíðuna. Þar leitaði ég um stund, án þess að finna nokkrar upplýsingar. Áttaði mig svo síðar að ég átti auðvitað að kíkja á síðu flugstöðvar Leifs Eiríkssonar (www.flugstod.is).

Á flakki um vefsíðu fríhafnarinnar rak ég svo allt í einu augun í auglýsingu, þar sem stóð: Það er OK að fljúga með allar vörur! Ég varð gáttaður. Allar vörur? Svo ég hringdi og það var ung stúlka sem svaraði. Ég bar upp erindið og nefndi einnig auglýsinguna á vefsíðu þeirra.

„Já, það er OK að fljúga með allar vörur,“ var svar stúlkunnar, alveg eins og orðalag auglýsingarinnar.
„Nei,“ svaraði ég. „Það er bara ekki rétt.“
„Jú,“ hélt hún áfram. Það er alveg OK. Ef þú ert með undir 100 ml. flösku þá...“
Ég greip fram í fyrir henni.
„Nei, nei! Það er ekkert „ókei“ að fljúga með allar vörur. Það má til dæmis ekki fljúga með eldfima vökva eða sprengiefni,“ sagði ég.
Það varð smá þögn á hinum endanum.
„Það er sko OK að fljúga með allar vörur sem eru keyptar hjá okkur,“ stundi hún svo.
„Já, svoleiðis?“ sagði ég. „En það stendur ekki í auglýsingunni á vefsíðu ykkar.“
„Ó?“ sagði hún. „En það er sko átt við allt sem er keypt hjá okkur.“
„En er vökvi tekinn af manni ef maður heldur áfram í tengiflug og kaupir til dæmis rakspíra hjá ykkur?“ spurði ég.
„Nei,“ sagði stúlkan. „Ef þú ferð í tengiflug, þá er allt innsiglt hjá okkur.“
„Ha?“
„Já, þá er allt innsiglt hjá okkur áður en þú ferð.“
„Innsiglt?“
„Já, þá innsiglum við því í poka áður en þú ferð í tengiflugið.“
„Meinarðu að þið innsiglið vöruna?“
„...Augnablik, ég skal gefa þér samband hérna við annan... augnablik.“

Ótrúleg lífsreynsla!

Það hlýtur að hrista upp í hverjum sem lendir í því að horfa upp í byssuhlaup hjá æstum ræningja, eins og vinur minn Guðjón Ingi lenti í, þegar hann var á ferð með fjölskyldu sinni í Kaupmannahöfn. Skipað að henda sér í gólfið og heyra bófann svo fara ránshendi um gestamóttökuna... og hlaupa út.

Sem betur fer, var bófinn bara með leikfangabyssu, en það vissu menn ekki þegar þeim var skipað að leggjast á gólfið. Hann var þó bara á reiðhjóli og tókst starfsmanni hótelsins að fella ræningjann af hjólinu fyrir utan hóteldyrnar og var honum haldið þar til danska löggan hirti hann.

Guðjón Ingi var svo fluttur á lögreglustöðina til að gefa skýrslu og eftir fjölda boða um áfallahjálp, var honum sagt að hann mætti bara fara. Hann spurði hvort hann fengi ekki skutl heim á hótel, en var tjáð að löggan sæi ekki um slíkt. Furðulegt... eftir að þeir buðu honum margoft áfallahjálp. Hugkvæmdist þeim ekki að honum væri best komið heim á hótel í faðm fjölskyldunnar? Nei nei, hann mátti labba út í myrkrið og koma sér sjálfur á hótelið.

Því fæddist eftirfarandi:

Guðjón Ingi fór í ferð,
fór til Københafnar.
Skipulagning góð var gerð
og gleði kappans dafnar.

Á hóteli, svo hugði frið
hann stóð niðrí lobbý.
Þá kom ljótur lúði við,
lögbrot var ‘ans hobbý.

Beindi sínu byssuhlaupi
beint að Gauja nefi.
Létt tók þessu líkast skaupi,
en læddist þó að efi.

Lúðinn skrækti: „Lægg dig ned!“
og leit hann hvössum augum.
Gaui streitast vildi ei við,
og var að fara á taugum.

Ræninginn var röskur mjög,
rændi fullt af dóti.
Hlýddi á Guðjóns hjartaslög,
hljóp svo út sá ljóti.

En hótelstjórinn starði vel,
stíft á rumsins byssu.
„Þetta er djöfuls dót, ég tel,“
með dramatískri vissu.

Töltu út og tækluðu ‘ann
og tóku dónann höndum
Bundu gripinn glæpamann
með Guðjóns axlaböndum.

Kappinn þurfti um kvöldið mitt
við Købenslöggu að rabba,
Svo mátti heim á hótel sitt,
hundfúll Gaui labba.

                               GKS

Íslendingur lenti í vopnuðu ráni í Kaupmannahöfn