Kostuleg verslunarmennska

Þetta er alveg kostulegt!

Annars vegar:

Hannes Sigurbjörn Jónsson, framkvæmdastjóri Office 1, segir reglurnar um þrjú eintök á mann vera settar til verndar viðskiptavinum verslunarinnar. 

 

„Við hugsum um hag viðskiptavinarins, svo þú færð bara að kaupa þrjár bækur, þér til verndar. Þú gætir nefnilega fengið bakverk á að bera fleiri bækur.“

Og svo  hins vegar:

Hannes segir að hefði Jóhann kynnt sig strax við komuna í búðina hefði aldrei orðið nein rekistefna út af innkaupunum.

„Þú ferð bara á kynningarbásinn við inngang verslunarinnar og gerir skilmerkilega grein fyrir þér, heilsar starfsfólkinu kurteislega og þá sleppurðu við að fá réttarstöðu grunaðs manns í versluninni.“ 

Mátti ekki kaupa tíu frönskubækur

Athugasemdir

[Gísli Sigurður, 7.9.2007 kl. 10:55]

hahaha.. nákvæmlega það samaog ég hugsaði

[Njörður Lárusson, 7.9.2007 kl. 12:02]

Lásuð þið ekki fréttina til enda ?   Ef að svo vildi til, að viðkomandi bók, sé niðurgreidd af verslunninni,  þá verður að setja takmörk.  Annars gætu samkeppnisaðilar sent nokkra starfsmenn að kaupa, og rúið verslunina af upplaginu á skömmum tíma, og selt aftur í sinni eigin, með hagnaði, að sjálfsögðu.  Þar liggur hundurinn grafinn.  Vinsamlegast reynið að hugsa, áður en þér skrifið.

[Gunnar Kr., 7.9.2007 kl. 16:24]

Ef þú hefðir lesið það sem ég skrifaði, Njörður, þá er ég fyrst og fremst að setja út á hvernig orðalag fréttarinnar birtist lesandanum.

Að hugsað sé um hag viðskiptavinarins, „honum til verndar“ og eins að fólk eigi að „kynna sig strax við komu í verslunina“, sem ég hef aldrei heyrt af áður.

Annars er hvergi nefnt í fréttinni á mbl.is að neitt sé niðurgreitt af versluninni, enda eru það undarlegir viðskiptahættir að selja vöru með tapi. Það þýðir að selja þarf aðra vöru með yfirálagningu, annars fer verslunin á hausinn.