Skondnar myndir #5 - Reiðhjól

 

 

Fjarlægðin gerir fjöllin blá ... og langt til Keflavíkur!

Í röksemdafærslu þeirra sem vilja halda innanlandsflugi á Reykjavíkurflugvelli hefur margoft verið tönnlast á því að það sé of langt að aka til Keflavíkur í innanlandsflug.

En er eitthvað styttra til Keflavíkur þegar sjúklingar eru annars vegar? Það tekur um 40 mínútur, hvort sem menn eru heilbrigðir eða veikir, en ég hefði haldið þá heilbrigðu betur í stakk búna að aka á milli en þá veiku, ekki satt?

Styrkja ætti en sundra ei

Busalimra

Ég frétti að færeyskur busi,
Filippus, kallaður Pusi,
sé ósáttur við,
innvígslusið
og standi nú stúrinn og þusi.

Varað við busavígslum

Skólalimra

Afburðanemandinn Einar,
ellefu, lærir hann, greinar.
En stærðfræðibókin,
er strembin og flókin,
svo alltaf hann kvartar og kveinar.

Kínverja skortir rök

Gilbert Felli, í alþjóðlegu ólympíunefndinni, varði sömuleiðis ákvörðunina og sagði þetta líkt því að íþróttamaður tæki þátt í undirbúningskeppni leikanna en kæmist ekki á leikana sjálfa.

Þarna var alþjóðlega ólympíunefndin að styðja ákvörðun Kínverja að láta líta út sem hin níu ára gamla Lin Miaoke syngi við opnunarathöfnina, þegar hið sanna er að hin sjö ára gamla Yan  Peiyi söng, á meðan hin hreyfði bara varirnar... vita laglaus.

Lítum á þetta frá öðru sjónarhorni. Örn Arnarson er skráður til keppni í 100 metra baksundi. En þar sem baksund er ekki sterkasta grein hans, er einhver annar fenginn til að líta út eins og Örn og keppa í hans nafni í baksundinu. Almenningur er látinn halda að Örn sé að keppa.

Er þetta nú í ólympíuandanum?  Eh... Nei...!!! 

Kínverjar verja ákvörðun

Góðir tónleikar hjá „Jóni Þokukennda“

Það var stórgaman á tónleikum jálksins úr Creedence Clearwater Revival, ljóninu, John Cameron Fogerty!

Ég var kominn í höllina um 20:20 og hinkraði í smástund í anddyrinu eftir þeim síðasta úr hópnum sem fór með mér. Sá Bubba og hann heilsaði mér að fyrra bragði, hefur líklega mundað eftir mér síðan ég hjálpaði honum að tengja prentarann hans við Macintosh-tölvuna í denn...

Þegar við gengum inn, var KK að syngja og spila, ásamt Ásgeiri Óskarssyni á trommur, Þorleifi Guðjónssyni á bassa og gítarleikurunum Pétri Guðmundssyni og Björgvini Gíslasyni (sem var í ham). Ég hafði ekkert heyrt að þeir myndu leika fyrir Fogerty-tónleikana, svo þeir komu skemmtilega á óvart. Hljóðblöndunin var að vísu slök, svo þeir fengu ekki notið sín sem skyldi. Þeir hættu rétt upp úr klukkan níu, en þá áttu tónleikarnir líka að byrja.

En við biðum og biðum og biðum og biðum og biðum ... í 50 mínútur! Fólk var farið að klappa, stappa, baula og púa. Virðulegur maður í drapplitum jakka baulaði meira að segja þegar Fogerty gekk inn á sviðið, en flestir klöppuðu. Það er auðvitað vanvirðing við fólk sem er búið að kaupa miða á tónleika kl. 21 að hefja þá ekki fyrr en tæpum klukkutíma síðar.

Hann byrjaði á CCR slögurum og bætti svo við nokkrum lögum frá sólóferli sínum, Status Quo-smellnum Rockin' All Over the World, sem Fogerty samdi að vísu og svo kom allt í einu lag sem Little Richard gerði frægt, Good Golly Miss Molly, en það lag var á annarri plötu CCR: Bayou Country. Proud Mary kom svo loksins í uppklappinu, en lög eins og Lodi, Who'll Stop the Rain, Down on the Corner, Cotton Fields, Midnight Special, Bad Moon Rising, Fortunate Son, Lookin' Out My Back Door, Suzie Q og I Heard It Through the Grapevine höfðu þá öll hljómað. Sem betur fer, sleppti hann eina CCR-laginu sem ég hoppa yfirleitt yfir, en það er: I Put a Spell On You.

Hann hafði einvala lið hljóðfæraleikara með sér og aðalsnillingurinn held ég að hafi verið sá yngsti í hópnum, Jason Mowray, sem lék á fiðlu, mandólín, dobro, slide-gítar, banjó og ég veit ekki hvað og hvað... 

Í heildina litið, voru þetta magnaðir tónleikar og ég held að allir hafi skemmt sér konunglega. En rafmagnssuð ómaði í hátölurunum alla tónleikana og svo virðast menn aldrei kunna á loftræstinguna, þegar svo margir eru samankomnir. En þrátt fyrir það, fóru allir heim í gær með bros á vör og gleði í hjarta!